Dalaman tipinde, orta erkenci, standart kavun çeşididir. Meyveleri yuvarlak oval olup, 2,5-3,0 kg ağırlığındadır. Bitki yapısı güçlüdür. Yan dalları uzun ve yapraklıdır. Meyve eti kalın, beyaz renkli, çok sulu ve tatlıdır. Meyve kabuğu kırışıktır. Kabuk rengi koyu sarı zemin üzerine yeşil beneklidir. Bitki Sıra üzeri : 40-80 cm Bitki Sıra Aralığı : 150-200 cm Bin Tane ağırlığı : 25-40 gram 5gr tohum adedi : 100-250 Ekim derinliği : 2-3 cm 1000 m2 (dekar)'ye bitki sayısı : 1500-2000 Kavun Kırkağaç 637 kavunu kırkağaç kavunu olarak bilinen, kalın kabuğu, üzeri sarı ve yeşil haliyle oldukça sulu ve lezzetli olan bir çeşittir. . Türkiye'nin birçok bölgesinde yetişmeye uygun meyvelerden biri olan ve Kabakgiller familyasına ait olan kavun, hoş kokulu ve içi çekirdekli bir meyvedir. çiçekleri ilkbahar mevsiminde açan ve yerde yetişen otsu bir yaz meyvesidir. Kavun sıcak ve ılık iklim sebzesi olup en iyi gelişmeyi 20-30 0C arasındaki sıcaklıklarda gösterir. Daha düşük sıcaklılarda bitkilerde büyüme ve gelişme yavaşlar, gelişme dönemi uzar. Sıcaklığın aşırı yüksekliği de, kavunlarda büyümeyi yavaşlatır. Sıcaklığın yanında bitkilerin ışığa da ihtiyaçları vardır. Yeterli ışık alamayan bitkilerde gelişim zayıflığı, hasatta gecikme, dişi çiçeklerde azalma ve erkek çiçeklerde artma olur. Erselik ve özellikle dişi çiçeklerin döllenmesinde, çiçek tozlarının dişicik tepesine taşınması gereklidir. Kavunun çiçek tozları ağır, yapışkan ve ince bir zarla örtülü olduğu için rüzgarla taşınamazlar. Döllenme olayının gerçekleşmesi için bir taşıyıcıya ihtiyaç vardır. Bunu en iyi yapan taşıyıcı ise arıdır. Kavun derin, geçirgen, su tutma kabiliyetleri çok iyi, direne edilmiş, organik madde ve besin maddelerince zengin, tınlı topraklarda çok iyi gelişir. Ağır ve suyu bol topraklarda kök hastalıkları artar. Bitkilerin yeşil aksamı iyi gelişirken, meyve verimi azalır ve meyvelerin olgunlaşma süresi uzar. Kavun yetiştiriciliğinde, ekim ve dikimden önce, suyun toprakta depolanması ve tutulması gerekir. Ayrıca köklerin toprakta iyi gelişmesi ve etrafa yayılması için toprak, sonbaharda bir veya iki defa 40-50 cm derinlikte pullukla işlenmeli ve kışı bu şekilde geçirmesi sağlanmalıdır. İlkbaharda havalar ısındığında ve toprak sıcaklığı 150C'ye ulaştığında, toprak 20-30 cm derinliğinde sürülür. Diskaro çekilerek sürgü geçirilir ve tarla ekim-dikime hazır hale getirilir. Kavunda genel olarak, tarlaya doğrudan elle veya mibzerle tohum ekimi yapıldığı halde, erkenciliği sağlamak ve geç ilkbahar donlarından kaçınmak için, fide dikimi de yapılır. Tohum ekim zamanı Akdeniz bölgesinde Mart, Ege bölgesinde nisanın ilk yarısı, Marmara ve Trakya'da Nisanın ikinci yarısı, Orta-Doğu ve Güneydoğu Anadolu'da ise Mayısın ilk yarısıdır. Kavun yetiştiriciliğinde, ocak ve karık usulü ekim-dikim yöntemleri uygulanır. Ocak usulünde ekim-dikim için hazırlanan tarlada çapa ile açılan ocaklara 4-5 tohum ekilir ve üzeri 2-3 cm toprakla kapatılarak hafifçe bastırılır ya da bir fide dikilir. Tarlaya doğrudan tohum ekimi mibzerle de yapılabilir. Ekim-dikim mesafeleri, çeşide ve yöreye bağlı olarak değişmektedir. İri bitkilere sahip çeşitlerde sıra arası 1,5-2 m, sıra üzeri 1-1,5 m; küçük yapılı bitkilerde ise, sıra arası 1-1,5 m, sıra üzeri 1 m olması önerilmektedir. Fakat, bazı yörelerimizde sıra üzeri mesafe 50 cm'ye kadar düşmektedir. Fide ile üretim planlanmışsa, dikim için belirlenen zamana yetişecek şekilde fide üretimi yapılmalıdır. Bunun için, dikim tarihinden 3-4 hafta önce, küçük naylon torbalara fide harcı ya da bahçe toprağı doldurulup 4-5 tohum ekilir. Ekilen tohumlar, tohum kalitesi ve çeşide bağlı olarak, 5-15 gün sonra çimlenir. Daha sonra torbalarda 2 bitki kalacak şekilde seyreltme yapılır. İklim ve toprak şartları uygun olduğunda, fideler tarlaya dikilir. Tarlaya doğrudan tohum ekiminde ilk seyreltme, bitkilerde gerçek yapraklar oluştuğu zaman yapılmalıdır. Her ocakta en kuvvetli ve sağlıklı 3 bitki bırakılır. Kalan bitkilerin köklerinin zarar görmemesi için seyreltmede bitkiler çekilmemeli ve koparılmalıdır. En uygun yöntem fazla fidelerin kesilmesidir. İlk seyreltmeden 2-3 hafta sonra bitkiler 4-5 gerçek yapraklı olunca, her ocakta 1-2 bitki kalacak şekilde, ikinci ve son seyreltme yapılır. Birinci seyreltmeden sonra, bitkilerin kökleri çapalanarak, boğazları toprak çekilerek doldurulur. Sıra araları, yabancıot kontrolü ve toprak yüzeyinde oluşan kaymak tabakasının kırılması için çapa veya kültivatörle işlenmelidir. İkinci seyreltmeden sonra boğaz doldurma ve sıra aralarının işlenmesi tekrarlanır. Bitkiler büyüyüp kol atmaya başladığında, tarlayı tamamen kaplamadan son kez tekrar çapalanıp boğazları doldurulur. Sıra aralarının işlenmesinde, yan köklerin yüzeysel gelişmesi nedeniyle zarar görmemeleri için, yüzeysel yapılmasına dikkat edilmelidir. Kavun bitkisi, büyüme ve meyvelerinin olgunlaşma devresinde bol suya ihtiyaç duyar. Bu devrelerde düzenli ve yeterli olarak yapılacak sulama, verimi ve kaliteyi arttırır. Kavunun yan kökleri, hafif topraklarda 20-25 cm derinlikte yayılış gösterdiğinden, bu tip topraklar daha sık sulanmalı ve her sulamada kök seviyesine kadar inilmelidir. Ağır topraklarda ise, kavun kökleri fazla derinliğe inmeyip yüzeysel kalır. Bu tip topraklar daha fazla su tuttuğu ve sulama kök seviyesine kadar yapılacağından, fazla su verilmesine gerek yoktur ve daha seyrek sulama yapılmalıdır. İri ve kaliteli meyve alabilmek için, bitkilerde uç alma ve meyve seyreltmesi yapılmalıdır. Sürgün uçlarının koparılması, bitkinin yeşil aksamının gelişimini durdurduğu için faydalıdır. Köke en yakın olan meyvelerden 2-3 tanesinin bırakılıp diğerlerinin koparılmasıyla yapılacak meyve seyreltmesi, bitki üzerinde bırakılan meyvelerin daha iri ve kaliteli olmalarını sağlar. Kavunların tam olgunluk devresine geldikleri, aşağıda belirtilen özelliklerle kolaylıkla anlaşılabilir. 1. Tam olgunluğa erişen kavun meyveleri, şeker içeriği, aroma ve tat gibi kalite özelliklerini kazanmıştır. 2. Olgunluk aşamasına gelen kavun meyveleri çeşitin tipik iriliğini, şeklini ve kabuk rengini alır. 3. Kabuk rengi çeşide has renk alır ve parlaklaşır. 4. Kavunlar tam olumda en yüksek ağırlığa erişirler. 5. Meyve saplarının dibinde ve gövde üzerinde bulunan kulakçıklar kurur. 6. Meyveyi gövdeye bağlayan sap tamamen kurur ve çoğunlukla meyve sapı gövdeden kolaylıkla kopar. 7. Meyvenin çiçek burnu, yani dip kısmı hafifçe yumuşar ve kendine has koku hissedilir. 8. Hasada gelmiş meyveler bitki üzerinde uzun süre bırakılırlarsa, şeker miktarı düşer, meyveler yumuşar, taşıma ve saklamaya dayanıklılığı azalır. Hasat olgunluğuna gelmiş kavunların hasadı, sabah erken saatlerde yapılmalıdır. Genellikle kavun meyvesi elle sapı etrafında hafif döndürülmek suretiyle koparılarak ya da bıçak veya makasla saplarından kesilerek hasat edilir.

?Tohumlarımızın tamamı orijinal paketli olup kilitli poşet kullanmıyoruz.
?Tohumlarımız sertifikalı olup ağırlık bazlı (Gr-Kg) üzerinden satmaktayız. 
?ADET OLARAK SATIŞ YAPMIYORUZ!